Welkom│Over ons│Onze dieren│Nieuws│Puppy's│Onze ODH Nestjes│Hondenvroedvrouw│Gastenboek│Fotoalbum│Links│Majs SPIRIT

Palatoschisis bij de hond

Angel of Wassenaer's Little Big Man Eschiël-Athos

Eschiël-Athos is op donderdag 21 april 2011 als negende van de elf pups in ons E-nestje geboren met een geboortegewicht van 554 gram

Verslag van een Oudduitse Herder pup geboren met een palatoschisis (Open gehemelte, klik op beide linken voor uitleg van Maarten Kappen of zijn team)

E-Engeltjes week 1 │Week 2 │Week 3 │Week 4 │Week 5 │Week 6 │Week 7 │Week 8

22-04-2011: Als Bernard, onze DA, het hele nest een dag na de geboorte komt controleren ontdekken we een kleine opening in het gehemelte van onze negende pup, die Eschiël gaat heten. Een palatoschisis. Omdat dit driehoekje achter de tandenboog als een speldeprikje zo klein lijkt, besluiten we hem niet direct in te laten slapen maar hem een kans te geven. Wie weet groeit het nog aan elkaar? Maar zien hoe hij het zal doen, aan de tepel zal waarschijnlijk niet lukken want vacuüm zuigen dat kan hij niet. Die nacht wil Aiki hem ook niet aan de tepels hebben, zij heeft al lang door dat hij eigenlijk niet 'goed' is. De natuur is hierin erg hard!

Omdat ons mannetje de dag na de geboorte al 64 gram is afgevallen en zijn nestgenoten allen rond de 30 gram zijn gegroeid, besluit ik die zaterdagochtend, na een nacht 'worstelen', dat hij de fles moet krijgen. Want anders overleeft hij het niet. Hij kruipt overigens keurig tussen zijn nestgenoten in, al zoekt hij geen tepel. De eerste fles is een ramp, de melk komt doorlopend zijn neusje uit. Verslikken is uit den boze dus hoe verder dan? Elke keer als ik zie dat de pups bij Aiki gaan drinken wordt Eschiël er tussen uit gepakt en krijgt hij een flesje, vaak gebeurt dit om het uur. De pups worden elke avond gewogen, zaterdagavond weegt Eschiël nog 475 gram, opnieuw wat afgevallen terwijl zijn nestgenoten allen al naar de 700 gram gaan. Dus nog meer mijn best doen met flessen, want hij mag eigenlijk niet nog verder afvallen. We overleggen met de DA dat als hij onder de 400 gram komt het misschien toch afgelopen zal zijn. Gelukkig komt er al snel handigheid in het flessen. Als ik mijn vinger op het 'driehoekje' houd, dan sluit deze af en loopt de melk niet terug in de neus. Het kleine dunne speentje (van een dierenzuigflesje) kan er precies naast. 's Nachts wordt er weinig geslapen, zo naast de werpkist ben ik er steeds snel bij om hem weer te flessen. Zondagavond gaat de vlag uit want halleluja, meneer is 40 gram gegroeid! Zo verlopen er enkele dagen en nachten. Eschiël praat en zingt tijdens het 'drinken', het lijkt of hij steeds 'Maj, Maj, Maj' zingt, wat ontzettend aandoenlijk is dit negende Engeltje

Gelukkig vind ik halverwege de week op internet een artikel over moederloze pups, waarin wordt aanbevolen pups om de 3 uur te flessen met als richtlijn 100 ml per kg lichaamsgewicht per 24 uur. Overiens staat deze informatie ook in de Fokkerswijzer van Kynotrain , zal je net zien dat je dit gewoon over het hoofd leest. Wij gebruiken immers met elk nest weer een nieuwe Fokkerswijzer om de statistieken en alle gegevens per nest apart te bij te houden. Ons manneke weegt nog geen halve kilo. Om de 3 uur geeft rust en regelmaat, veel beter dan steeds maar weer 'aanleggen' als de nestgenoten gaan drinken. Eschiël krijgt nu dus om 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21 en 24 uur de fles, ook 's nachts. Dat gaat beter, flesje gaat beter leeg en hij groeit, zij het langzaam. Woensdag, bijna een week verder, zit hij weer op zijn geboortegewicht! Zijn nestgenoten lopen inmiddels ver voor en zijn allen rond de 9 ons. Er komt nog steeds weinig van slapen, want tussen de flessen door is Aiki 's nachts ook nog wel eens met de pups in de weer, juist als het flessen klaar is

29-04-2011: Een week later controleert Peter (Peter van Ellen is tandarts van beroep) het driehoekje, het is nog steeds open maar voelt verder prima aan. Als de nestgenoten drinken dan ligt Eschiël er gewoon tussen, voor spek en bonen deint hij mee tussen de zuigende nestgenoten in, genietend van de warmte en van elkaar. Op dat moment besluit ik, in overleg met Peter, om een gewone kinderfles met kinderspeen te gebruiken, waarbij het zuiggat iets groter wordt geknipt. Het is even zoeken naar de juiste maat, om verslikken te voorkomen, maar hierdoor drinkt hij wel sneller en makkelijker. (echt zuigen lukt immers niet) Kruidvat kers-spenen voldoen prima. 15, 20 à 25 cc wordt er nu gedronken, maar soms drinkt hij ook niet meer dan 10 cc. Dit Engeltje loopt intussen echt een week achter op zijn nestgenoten, het zal wel even duren voordat hij het gaat inhalen, als hij het nog in haalt...... Met zijn aandoenlijke geluiden pakt hij iedereen in en steelt hij echt ieders hart! Door zijn aangeboren aandoening is hij niet mee genomen in de 'verkoop' en hebben we dus ook nog geen nieuw baasje voor hem uitgezocht (En de vele overgebleven 'aanmeldingen' afgemeld). Maar hij is zo aandoenlijk dat er intussen wel veel interesse voor hem is. Eerst gaan we kijken of hij het wel gaat redden, dat is echt onze allereerste prioriteit! Want zoals gedacht en gehoopt, zou het driehoekje nog dicht groeien?

02-05-2011: Maar het kleine driehoekje is een spleetje geworden en blijkt toch mee te groeien met het langer worden van de neus. Omdat zijn nestgenoten inmiddels wel een maatje groter zijn laten we Eschiël met regelmaat ook even alleen van zijn mama genieten. En hij blijft de harten stelen, vriendin Zita is echt helemaal verkocht!

Er wordt naarstig op internet gezocht naar pups met een open gehemelte. Dan ontdekken we de oproep van de Kliniek voor Gezelschapsdieren van Maarten Kappen aan fokkers met hondjes met een palatoschisis. Klik op: Palatoschisis. Maarten Kappen wordt gebeld en we krijgen uitgebreid advies. Maarten vertelt dat deze aandoening relatief vaak voor komt bij de 'kort-neuzen', de hondenrassen met een korte neus. Er zijn rassen waarbij er in elk nest wel enkele schisis pups geboren worden. Bij de Herder, de 'lang-neus' is het toch zeldzaam, hoewel.... er zijn geen statistieken en veel fokkers 'laten niet in hun eigen keukenkast kijken', met andere woorden, krijgen ze een pup met schisis dan laten ze die veelal direct inslapen en vertellen helemaal niets (pup overlijdt dan zonder reden of is doodgeboren) Wij kiezen voor openheid, juist om ook andere fokkers hiermee te kunnen helpen. Want een pup met een palatoschisis kost dan wel veel extra energie en begeleiding, inslapen is niet meer de eerste optie, op 9 weken leeftijd kan de pup voor 100% funcioneel herstellen! Onze Engel zal dus ook op 9 weken leeftijd geopereerd gaan worden aan zijn schisis en mogelijk voor 100% herstellen. Halleluja! Maar eerst wil Maarten het pupje wel graag op 6 weken leeftijd onderzoeken. We maken een afspraak om direct na de enting naar Eersel te komen. Niet echt niet in de buurt, maar we hebben het er wel voor over. Little Big Man, zoals hij inmiddels wordt genoemd, gaat dan zijn eerste grote reis maken. Nu is het zaak hem zo te laten ontwikkelen dat hij geen longontsteking op loopt!

05-05-2011: Eschiël laat nu al iedereen glunderen! Hij kruipt net als zijn nestgenoten heerlijk tegen zijn mama aan, kop tegen kop. Wat dat betreft doet hij niets onder voor zijn nestgenoten. Hij hoort er helemaal bij! De pap, (puppymelk met bambix rijstbloem) krijgt hij apart maar is geen succes, het goedje plakt veel te veel in het gleufje vast en kan ie dus niet weg krijgen. Dat is niet handig en wij zijn als de dood dat hij hij zich verslikt en het hierdoor in zijn longen beland. Dan maar de speen iets wijder geknipt met wat meer pap in de fles en zo klooi je wat aan met de beste bedoelingen

07-05-2011: De fles gaat prima, met zijn pootjes trapt hij tegen het flesje aan (en tegen mijn hand) of dat hij de tepels stimuleert. Zo proberen we voor hem de tepel na te bootsen. De eerste ontworming is een regelrechte ramp, de plakkerige Drontal pup plakt zo tegen zijn gehemelte aan dat hij er bijna in stikt! Goed om te weten, en oh wat dom dat we dit niet zelf hadden bedacht. Dan maar het spul door de melk verdunnen en zo met de fles mee naar binnen 'gieten'. Intussen hebben alle nestgenoten de ogen en oren al open. Onze Little Big Man loopt ook hierin achter, hij houdt zijn oogjes nog steeds dicht, is ook echt een weekje lichter in gewicht dan de rest. Wegen zijn nestgenoten al 1400 gram, hij heeft de kilo nog niet bereikt. Maar een vechtertje is dit dappere kereltje wel, we noemen hem niet voor niets Little Big Man!

10-05-2011: Als je buikje vol is lig je heerlijk naast een spinnende kater te soezen. Kijk, de schisis (spleet) is behoorlijk lang en meegegroeid. Het lijkt zich halverwege te sluiten, maar opent toch achterin weer als een trechter. En dan gaan ook bij Eschiël zijn ogen open, alleen, doet het linker oog het wel goed? Het lijkt wel of daar zijn 3de ooglid nog voor zit. Ben er beroerd van, want stel dat we nog meer aantreffen bij deze Engel? We weten nu dat zijn schisis kan herstellen, maar is er niet nog meer aan de hand? Loopt de celdeling van zijn ogen gelijk met die van het gehemelte? Zou het kunnen dat dit linkeroog ook niet goed is ontwikkeld? Wat een vragen en wat een zorgen. Er is veel contact met zowel onze eigen DA Bernard als met Maarten Kappen. Een hondje in laten slapen omdat één oog niet werkt is vooralsnog echt geen optie! En....intussen hebben we ook een heel geïntereseerde gegadigde voor onze Engel, wat helemaal goed voelt. Zorgen zijn er wel want een teleurstelling willen we natuurlijk iedereen onthouden (al weten we allemaal dat hij nog steeds een risico is)

13-05-2011: Heerlijk tussen de drinkende nestgenoten meedeinen is voor hem ook nog steeds genieten, kijk hem er maar eens bovenop liggen. De allereerste auto rit (voor de socialisatie) gaat met gemak, ze laten zich netjes vervoeren, ook Eschiël. De pap wordt door de nestgenoten gretig verorberd, maar is voor Eschiël geen doen, net als de Drontal is dit toch te plakkerig. Omdat we natuurlijk een longontsteking willen voorkomen krijgt Eschiël een bakje apart met wat Smuldier vlees compleet eronder. Hij groeit nu gestaag mee met de rest maar blijf wel ongeveer 5 ons in gewicht lager

18-05-2011: Er wordt nogal eens wat geknoeid, de vleespap zit vaak rond de neus of rond zijn bekje. Zijn grauwe zus Eudocia heeft dat al snel in de gaten en is er steeds als de kippen bij om zijn bekkie af te likken. Neusje schoonmaken gebeurt ook vaak. En hij laat het gelaten toe. Omdat de pap toch te plakkerig blijft gaan we al snel over naar alleen maar Smuldier vlees compleet. Hij krijgt het steeds apart, want eten gaat nog niet zo snel. En soms krijgt hij zelfs een beetje hulp met eten

19-05-2011: Als een prins ligt hij bovenop zijn nestgenoten als deze drinken! En dan wordt de tuin onderzocht. Het is mooi om te zien dat Oma Angel hem steeds in de gaten houdt en bij hem in de buurt is. Net of dat ze hem extra wil beschermen? Samen in de mand met de nestgenoten blijft fijn! De pups zijn allen al heel snel gewend in de tuin, ook met de herrie bij de buren (Bosrand verbouwing)

23-05-2011: De de fles gaat er nog steeds in. Met heel veel pratende geluiden. (Maj, Maj, Maj, Maj. Lijkt hij te murmelen, om echt nooit meer te vergeten!) Voor iedereen heel koddig om te zien en te horen, hij blijft bijzonder, dit engeltje. Het oogje wil niet open, tenmiste het vlies blijft voor zijn linkeroog zitten. Daar maak ik me toch wel zorgen over. Zal het wel goed komen met dat oog? Vriendin Zita is helemaal verliefd op dit Engeltje en komt vaak langs om even te kijken of te helpen. Hapjes voer in zijn bekje geven gaat sneller dan zelf eten, dus hij wordt graag even geholpen

28-05-2011: De 2de auto rit gaat net zo makkelijk als de eerste, zo niet nog makkelijker. Ook Eschiël wordt al een echt hondje, al is hij iets kleiner dan zijn nestgenoten. Als de hele bubs bij moeders aan de tepel drinkt en zich daarbij 'naar een tepel vecht' dan is hij wel in de buurt, maar doet geen pogingen meer er tussen te komen. Hij wacht gewoon tot mama Aiki het genoeg vindt en speelt daarna verder met zijn broers en zussen. Zijn gewicht gaat gestaag mee met de rest, zijn de nestgenoten wegen nu 3 tot 3,5 kg, hij weegt intussen 2,5 kg! (Ten opzichte van de zwaargewichten is het verschil wel groter geworden)

02-06-2011: Vandaag zijn de pups 6 weken jong, weer tijd voor de portretten. Ook jongeheer Eschiël laat zich prachtig fotograferen! Twee dagen later komt onze DA Bernard alle Elf enten en chippen. Natuurlijk maken we ons toch wel zorgen om ons Engeltje, zou hij wel door de APK keuring heen komen? En halleluja, hij doorstaat de APK! Het is inderdaad zijn 3de ooglid wat nog niet los is gekomen en voor zijn linker oog zit. In elk geval betekent dit dat we samen maandag de 6de juni helemaal naar Eersel afreizen voor een extra controle bij Maarten Kappen. Ook zijn oog wordt daar dan nog eens onderzocht. Eschiël heeft eigenlijk nergens last van, hij weet niet beter.......

06-06-2011: En dan reizen we af naar de dierenkliniek in Eersel. Vriendin Zita gaat samen met Boxer Gijs mee. Eschiël zit in de grote kattenmand achterin de auto naast Gijs die los achterin ligt. Ze kunnen elkaar door de mand heen zien. Er wordt heel weinig gehuild, eigenlijk is het geweldig, hoe goed hij zich gedraagt. In Eersel laten we beide heren even een stukje lopen, het is mooi om te zien dat die kleine man voor niets en niemand bang is. Zelfs Gijs vindt hij niet eng. Dan zijn we aan de beurt en onderzoekt Maarten Kappen onze Engel. Hij blijkt in prima conditie te zijn, krijg nog een compliment mee! Aan het oogje is weinig te doen, het 3de ooglid zit te vast, 't lijkt wel vast gegroeid. Zou er wel een normaal fuctionerend oog onder zitten? Maarten laat het zitten, en neemt dit oogje straks ook mee met de schisis operatie. Maar afwachten wat er onder zit. Moe maar ook zeer opgelucht reizen we terug naar huis, joepie, ons manneke is goedgekeurd voor de schisis operatie! Over 3 weken, op donderdag 23 juni gaat het gebeuren, de afspraak staat vast

08-06-2011: Eschiël zijn schisis is helemaal mee gegroeid met zijn lange neus. Elke ochtend krijgen de pups nu Cavom puppy brokjes bij hun ontbijt. Eschiël niet, hij heeft toch wat moeite met de brokjes, bovendien moet ik er niet aan denken dat er een klein brokje zijn neus in schiet. Zodra het poortje open schuift dan stormen de Elf in colonne naar buiten om langs het hekje te 'schreeuwen' voor een knuffel en natuurlijk hun voeding. Little Big Man doet het anders, in eerste instantie rent hij met zijn nestgenoten mee om dan aan de rand van het hek te dralen. Als hij ziet dat ik over het hekje klim met een paar voerbakjes, dan loopt hij al uit zichzelf naar de veranda toe. Daar wacht hij braaf tot hij daar alleen voor zichzelf een bakje Smuldier krijgt. Hoe geconditioneerd kan je zijn? Terwijl de nestgenoten langs het hekje hun brokjes veroberen wordt Eschiël al sneller in het eten van zijn Smuldier op de veranda

10-06-2011: Opnieuw laat onze Engel zich weer keurig fotograferen. Hij speelt vol overgave mee in de grote tuin en laat zich netjes corrigeren door zijn mama. Natuurlijk doet hij ook mee met de socialisatie bij Tuincentrum De Bosrand! Want hij draait met alles mee of dat hij net zo normaal is als zijn nestgenoten. Hij is echt niet zielig en weet immers helemaal niet beter

14-06-2011: Als alle pups een pensstaafje krijgen dan verstopt Eschiël zich, met het staafje in zijn bek, ver in de tuin langs het hek. Hij is niet zo snel met kauwen en weet ook wel dat zijn nestgenoten het zo kunnen afpikken. Zijn nestgenoten weten dit ook en komen geregeld even langs om te kijken of hij al klaar is. Want er mankeert niets aan hun neus. Slimme Eschiël verstopt het staafje dan geheel in zijn bek, er wordt even wat gesnuffeld en als ze weer zijn afgeleid komt het pensstaafje te voorschijn om verder te knagen. Slimme Engel! De overdekte veranda is de 'huiskamer' van onze pups, overdag hun veilige rustplaats

16-06-2011: Er wordt volop gespeeld met de nestgenoten. Eschiël doet voor niets en voor niemand onder en voelt zich net zo groot als de rest. Intussen weegt onze jonge man bijna 6 kg en heeft zelfs een zusje ingehaald. Geweldig, wat is hij goed gegroeid en heeft hij een mooie inhaalslag gemaakt. Als hij lekker onstpannen bij me ligt kan ik zijn schisis nog eens goed op de kiek zetten. Duidelijk is te zien dat hij bovenaan achter de tandenboog een driehoekig gleufje heeft, dat dan het gehemelte tegen elkaar aan vast zit om achterin weer open te staan. De tijd vliegt want over een dikke week zal hij er aan geopereerd worden!

17-06-2011: En dan is het tijd voor vertrek, want ook Little Big Man gaat ons verlaten. Met veel pijn in het hart en dikke tranen laten we hem gaan. Eschiël gaat bij Hanny en Rob wonen en zal daar Athos gaan heten. Over precies één week zie ik hem weer, omdat we dan samen naar Eersel afreizen voor zijn Schisis en oogoperatie. Daar kijken we met veel spanning naar uit.........

Wordt vervolgd.......

22-06-2011: Het is bijna zover, morgen reizen we af naar Eersel. De Shambhala staat aan, want we kunnen alle hulp gebruiken, ook de Engelen staan klaar!

23-06-2011: Na een zeer onrustige nacht met weinig slaap maar vol Shambhala, arriveren Eschiël-Athos, zijn baasje Hanny en schoonzoon John nog voor half zeven in de ochtend in Wassenaar. John, ontzettend bedankt voor het brengen! Athos komt me kwispelend tegemoet, wat is ie blij! Hij weet nog niet wat hem te wachten staat........ Dan vertrekken we naar Eersel, voor de files uit?

Zo los op de achterbank slaapt Athos de slaap der rechtvaardigen. We horen hem niet, wat is ie weer voorbeeldig! En ja de Shambhala werkt, want we hebben niet één echte file, geen hoosbuien en komen veel eerder dan verwacht als eersten in Eersel aan. We melden ons meteen en hopen hiermee dat Athos dan ook als eerste wordt geholpen. Intussen druppelen de patiëntjes binnen, waarvan een heel aantal 'kort-neuzen'. Het lijkt of hij wel 't jongste patiëntje is vandaag. Tussen alle patiënten in zit onze Little Big Man echt heel groot te zijn, wat is het toch een super pup, zo netjes naast zijn baasje zittend, zonder angst, zonder blaffen en zonder zenuwachtig gedoe. Als Maarten arriveert worden we opgeroepen en wordt Athos nog eens onderzocht. Hij krijgt een hele lichte sedatie om rustig te worden, maar rustig is ie al. Niet lang daarna wordt hij door de assistente opgehaald voor de grote ingreep.......... Dag Little Big Man, veel sterkte, we sturen je licht, liefde en kracht mee! En ook het operatieteam wordt niet vergeten, doe je best Maarten!

Nog voor negen uur vertrekken Hanny en ik naar Waalwijk alwaar we tegen tienen door onze vrienden PEter en Ellen van Des Quatre Montagnes, hartelijk en liefdevol worden opgevangen! De ODH's Diva en Amie zorgen die dag voor een heerlijke afleiding en ik zet ze graag op de kiek. Vooral Amie, het petekindje van onze Amitiël-Aiki, doet haar naam eer aan, wat is zij toch een vriendelijke, liefdevolle maar ook prachtige dame geworden! Zie link van het foto album van de beide dames. Tegen 13 uur kan de kliniek gebeld worden voor informatie maar als ik al om 12.30 uur bel krijgen we te horen dat ons nog niets verteld kan worden omdat ze nog bezig zijn. Lieve hemel, als het maar goed gaat! En wat jammer nu dat hij zo laat is geholpen, we waren zo vroeg..... Over een uur nog maar eens bellen en dat wordt een zenuwslopend uur van wachten en denken en hopen. Dan horen we dat de schisis correctie is geslaagd (Halleluja, dank je wel engelen!) maar dat zijn linkeroog helaas niet goed ontwikkeld is, Maarten heeft het oogje moeten verwijderen. We waren er op voorbereid, maar jammer is het natuurlijk wel. We mogen onze één oog-koning Little Big Man na 16 uur weer ophalen. De zon komt af en toe door en zo brengen we die laatste uren van wachten door in het prachtige bos van Waalwijk, samen met Diva & Amie. Geen straf ook al worden we zelfs getroffen door een stevige hoosbui. Lieve Ellen en PEter, dank jullie wel voor de liefdevolle afleiding, het was heerlijk om ook onze emoties met elkaar te kunnen delen!

Na vieren treffen we een diep slapende Athos aan in de 'uitslaapkamer'. Hier hebben zowel Angel als Aiki ook gelegen na hun Penn-HIP foto. Wat ziet ons kleine manneke er zielig uit! Bloed uit zijn neus en bekkie en zijn oogje is dicht genaaid. Zijn infuus is nog niet helemaal leeg en omdat hij nog zo slaperig is (en eigenlijk ook maar net 6.5 kg weegt), laten we hem op zijn gemak bij komen. Er wordt geopperd of wijzelf niet beter eerst onze avondmaaltijd in Eersel willen nuttigen, zo krijgt Athos nog even wat tijd en zo duiken we ook niet met lege maag de fuik van de file in......... Zo gezegd, zo gedaan, we zoeken een eetcafé op. Hanny trakteert in Dinee- café Veertien op een heerlijke Spaghetti Funghi met cappuccino toe en het smaakt echt geweldig. Dank je wel Hanne!

Als we even na zevenen weer terug zijn in de kliniek dan blijkt dat ons manneke daar toch even de boel op stelten heeft gezet. Ja, ook hij is een dier met gevoel! De assistente heeft hem daarom bij zich achter de balie genomen en daar treffen we hem opnieuw slapend aan. Zijn infuusnaald wordt verwijderd en met wat onderleggers voor evenvueel lekken gaat hij mee de auto in. Op de achterbank kijkt hij even, met zijn ene oogje en lampenkap om, ondeugend rond om daarna heerlijk verder te slapen. De hele terugreis horen we hem niet! Terug in Den Haag wordt Little Big Man met open armen ontvangen door Hanny haar man Rob, door dochter Nathalie en de kleine witte Malthezer Nouska. Wat is hij blij dat hij weer thuis is. Zo kort nog daar en al zo snel gewend! Athos heeft dorst en drinkt zomaar het kleine waterbakje leeg. Omdat hij ook honger lijkt te hebben krijgt hij wat zachtvoer en ook dit wordt met snelheid verorberd. Tjee wat doet deze Engel het toch goed! Dan neem ik afscheid van onze kleine grote man en wens ik Hanne en Rob voor de nacht sterkte toe. Van Athos krijg ik een prachtige Engel mee. (Een Engel voor een Engel) Die zal worden gekoesterd kerel! We sluiten een zeer vermoeiende emotionele dag met goede afloop af!

Graag willen wij iedereen bedanken die zo heeft toegeleefd naar en meegeleefd met deze bijzondere dag: Allereerst onze eigen DA Bernard, waarmee het hele avontuur begon omdat hij vond dat dit manneke een kans kon krijgen! Dan mijn eigen familie voor alle extra hulp; vriendin Zita die zo vaak kwam kijken en helemaal mee ging naar Eersel voor de eerste check up; Hanny, Rob en familie met hun vertrouwen in mij als fokker, hun vertrouwen in de kliniek en niet te vergeten in hun eigen Athos! De vele baasjes van pups uit onze eerdere nesten, die via de discussielijst zo lief mee hebben geleefd! De baasjes van onze Elf-jes; Kees en Carla, de baasjes van Pa Kansas; Onze dierbare vrienden Rob, Ria, Ellen en PEter met hun eeuwige liefdevolle aandacht en positieve energie; Alle Engelen om ons heen en natuurlijk niet te vergeten Proffesor Lekkas van het LUMC met Maarten Kappen en zijn team die de operatie succesvol hebben afgerond! En verder iedereen die zo heeft meegeleefd maar die ik hier bij naam niet heb genoemd......... Onze Little Big Man heeft zijn kans gepakt, we zullen zijn verdere groei volgen!

(Foto's van deze onderneming en de eerdere check up staan hieronder in een webalbum, klik hiervoor op de collage)

25-06-2011: Het gaat goed met Eschiël-Athos. De nacht is zonder enige kik, helemaal prima verlopen. De volgende dag mocht Athos met broer Eistibus-Eros mee naar de eigen DA voor Eros zijn enting. En deze DA was vol lof over deze twee, zo stabiele heren en vooral over Athos zelf. Met een vet compliment aan Maarten Kappen en zijn team, een operatie als dit had deze DA nog niet eerder gezien of van gehoord! Zeg het voort, zeg het voort!

15-07-2011: Drie weken later wordt het tijd voor een bezoekje aan die kleine grote man. Het is mooi om te zien hoe Eschiël-Athos is hersteld van zijn schisisoperatie. Of hij zijn verwijderde oog ook mist kunnen we alleen maar raden, hij weet immers niet beter

Athos is hier precies 12 weken

Augustus & en november: Athos groeit prachtig op

Januari 2012: Athos doet niet onder voor zijn nestgenoten

April 2012: Little Big Man Eschiël-Athos is bijna één jaar en uitgegroeid tot een prachtige sociale Wolfsgrauwe Oudduitse Herder

21 april 2012: Eschiël-Athos poseert samen met zijn broer Eistibus-Eros op hun eerste verjaardag. Athos is geen Little Big Man meer en wat is hij ook mooi geworden!

20 mei, juli & september: Athos met 13 maanden haalt tijdens de DHCN show de 3de plaats in de knuffelklasse! Strand en zwembad zijn ook leuk

Oktober 2012: Samen met Mirthe naar behendigheid en ondanks het ene oog haalt Athos dat prima, behendig hoog springen is ook geen probleem!

Juni 2013: Tijdens de DHCN voorjaarsbokaal worden Athos & Mirthe samen 1ste! Super trots natuurlijk!!!

Athos zijn gehemelte

April 2014: Prachtige strand foto's van Athos samen met zijn liefde Mirthe (of is het andersom?)

Kijk onderaan bij de E-Engeltjes portretjes in Eschiël-Athos zijn eigen webalbums of klik op zijn naam voor zijn eigen pagina

NB: Door meerdere DA's wordt aangegeven dat deze aangeboren aandoening geen reden hoeft te zijn Aiki uit de fok te halen. DA Bernard zegt heel simpel: Ze krijgt niet voor niets zo een groot nest, in de natuur overleven nooit alle pups! Dat een celdeling niet altijd perfect gaat kan gebeuren. Je mag echt in je handen klappen met al die (verder) gezonde nesten van jullie. En, daar zijn ook de meningen over verdeeld: Mochten we opnieuw voor een nestje gaan dan zal Aiki, met de start van haar loopsheid aan de dekking vooraf, extra foliumzuur gaan krijgen, net als wat wordt aanbevolen bij de mens.

2012: Ongeveer 2 maanden voor Aiki haar loopsheid, op het moment dat zij haar vacht ging verliezen zijn we gestart met Foliumzuus complex. Van 8 op 9 mei 2012 heeft mama Aiki haar F-Engeltjes gekregen, 10 pups zonder schisis!

Klik op de collage's voor het openen van het web-album

Voor een verslag van Puk, geboren met een schisis (open verhemelte): Canecorsopuk

Welkom│Over ons│Onze dieren│Nieuws│Puppy's│Onze ODH Nestjes│Hondenvroedvrouw│Gastenboek│Fotoalbum│Links│Majs SPIRIT